MOCAK
MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie
Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK
Kolekcja MOCAK-u
2018-2019
Julian Tuwim i Stanisław Lem -
dwa z cyklu obrazów nawiązujących do pracy Andy'ego Warhola:
"Dziesięć portretów Żydów XX wieku"
Każdy nosi w sobie zalążek rozkładu
Yaşam Şaşmazer
bez tytułu
2019
Ahmad Canaan, "Opór"
"Stanisław Dróżdż z wykształcenia był polonistą.
Mimo, że bardziej czuł się poetą niż artystą wizualnym,
jego twórczość zaliczana jest do sztuki.
Punktem wyjścia jego prac były słowa, litery,
znaki interpunkcyjne i symbole matematyczne.
Tworzył wydruki, maszynopisy, obiekty, instalacje
oraz prace interaktywne."
Stanisław Dróżdż
Thomas Kilpper, "Szwaby po wojnie"
2010-2021
Krzysztof M. Bednarski, "Gest"
1979
Mirosław Bałka, "Audi HBE F144"
2008
video
"Niemiecki papież w niemieckim luksusowym samochodzie z przyciemnianymi szybami
wizytuje Auschwitz.
Pomieszanie lęku przed zamachem z próbą oddania hołdu ofiarom.
Nagromadzone sprzeczności pomiędzy znaczeniem historii,
a znaczeniem teraźniejszości.
Absurdalna troska o życie jednostki w miejscu,
które pobiło wszelkie rekordy lekceważenia życia.
Obecność papieża i jednocześnie nieobecność jego obrazu.
Manifestacja przedmiotu luksusowego w miejscu nieludzkiej nędzy."
W galerii
Jarosław Kozłowski, "Recycled News II"
2009
"Instalacja jest częścią większego, zatytułowanego tak samo cyklu
pochodzącego z lat 2008-2009, który składa się
z kilkuset stron gazet z całego świata zamalowanych farbami w różnych kolorach.
Pokrywając akwarelą wszystkie wydrukowane teksty,
artysta malarskim gestem podważa wartość informacji prasowych.
Ponowne, twórcze wykorzystanie papieru, nawiązuje do idei recyklingu."
Krištof Kintera, "The Room Full of Red"
2008
Wystawa czasowa Dialog z przestrzenią
Kolekcja MOCAK-u
2006
Robert Kuśmirowski
bez tytułu
2009
"Ludzka egzystencja - zarówno psychiczna jak i fizyczna -
zawieszona jest pomiędzy trucizną, a lekarstwem;
tym co szkodzi, a tym, co pomaga.
Podziały między jednym i drugim nie są jednoznaczne.
Bywa, że szkodliwe pomaga, a pomocne szkodzi.
Instalacja Roberta Kuśmirowskiego składa się
ze staroświeckiego gabinetu lekarskiego,
w którym znajduje się wiele groźnie wyglądających przedmiotów,
oraz z zaplecza piwniczno-aptecznego wyglądającego jak fabryczka trucizn.
Nad nawarstwieniem tych niepokojących przedmiotów unosi się pytanie:
pomoc czy krzywda, ratowanie czy skracanie życia.
A szerzej: poszukiwanie granicy pomiędzy tym, co dobre,
a tym, co złe, granicy, którą niełatwo wyznaczyć."
2000
Komentarze
Prześlij komentarz